Ο Μητσοτάκης ήθελε ΠΑΣΟΚ του… χεριού του, κατάφερε να το κάνει ρυθμιστή της εξουσίας – Τα δύο βασικά σενάρια των εκλογών
1 min read
H άποψη του Νίκου Ανδρουλάκη ότι η κυβέρνηση ήθελε ένα ΠΑΣΟΚ του χεριού της δεν απέχει από την πραγματικότητα.
Ένας Σημίτης δεν… φέρνει την άνοιξη
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, είναι αλήθεια, είχαν επαναπαυτεί στην ιδέα ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι ένα κόμμα-συμπλήρωμα που λόγω της αστικής του προέλευσης θα μπορούσε να συμβάλει σε μία συγκυβέρνηση.
Επίσης, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός υπολόγιζε ότι λόγω συμβατικών σχέσεων Ανδρουλάκη- Σημίτη θα ήταν εύκολη υπόθεση μία συνεννόηση των δύο αρχηγών σε κυβερνητικό επίπεδο.
Ο Σημίτης διατηρούσε πάντα μία καλή σχέση με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ενώ επί κυβέρνησης Σημίτη και διοίκησης Καρατζά διορίσθηκε ο Κυριάκος στην θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, NBG Venture Capital. Κυριάκος, Σημίτης, και οικογένεια Καρατζά συναντιόντουσαν σχεδόν κάθε καλοκαίρι στην βίλα Καρατζά στην Σίφνο.
Ο ανοικτός δίαυλος με πρόσωπα της Κεντροαριστεράς
Σε αυτή το κλίμα λειτουργούσε και η φιλική προσέγγιση που έκανε ο Πρωθυπουργός προς τον Βαγγέλη Βενιζέλο όταν τον πρότεινε για την Επιτροπή Σοφών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Ενώ παράλληλα, είχε ανοικτό δίαυλο με πολλά από στελέχη της Κεντροαριστεράς
Όλα τα παραπάνω δημιούργησαν την εσφαλμένη εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ είναι στο τσεπάκι του… Ήταν τέτοια η σιγουριά, που πολλοί θεωρούσαν ότι εάν σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας η ΝΔ είχε την άνεση να καλέσει κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ, να προστεθούν στην κοινοβουλευτική δύναμη της ΝΔ και να μπουν στη κυβέρνησης, όπως π.χ ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Και δεν είναι ο μόνος…
Το ζήτημα των υποκλοπών έκοψε την αλαζονεία Μητσοτάκη απέναντι στο ΠΑΣΟΚ
Τελικά, το ζήτημα της παρακολούθησης του κινητού του Ανδρουλάκη έδωσε το ηθικό και πολιτικό πάτημα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να κόψει κάθε τέτοιο σενάριο.
Και άλλαξε και τις διαθέσεις όσων έβλεπαν με θετικό μάτι τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Βέβαια, ας είμαστε σοβαροί.
Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να χάσει την πρωτοκαθεδρία στο πολιτικό σκηνικό από ένα τέτοιο ζήτημα.
Ωστόσο, από την στιγμή που ήρθαν έτσι τα πράγματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να κοιτάξει αλλού για να συγκυβερνήσει.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι θα μπορούσε να το πράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Μάλλον όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ακόμα λογικές ακροαριστερού κόμματος, του πυρήνα του 3%.
Όλα συντείνουν σε δύο βασικά σενάρια:
Συγκυβέρνηση με σκληρούς όρους ΠΑΣΟΚ χωρίς Μητσοτάκη
Πρώτον, να γίνουν εκλογές, να μην υπάρξει αυτοδυναμία και η ΝΔ να κάμψει όλες τις απαιτήσεις της ως πρώτο κόμμα και να δεχτεί όλα τα αιτήματα των άλλων κομμάτων.
Φυσικά, το θέμα να είναι ξανά πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν υφίσταται καν.
Ο κύκλος του Κ.Μητσοτάκη έχει κλείσει.
Από εδώ και πέρα μέχρι τις εκλογές θα κάνει διαχείριση της κατάστασης και του πολιτικού κόστους που θα εισπράξει είτε από τις υποκλοπές είτε από την ενεργειακή κρίση.
Οικουμενική κυβέρνηση με πρόσωπο κοινής αποδοχής
Σε αυτό το σενάριο υπάρχει πλέον, μόνο πρόσωπο κοινής αποδοχής και για αυτή τη θέση έχουν παρουσιαστεί πολλοί που θα ήθελα να παίξουν το ρόλο Draghi στην Ελλάδα.
Το σενάριο αυτό, ενδεχομένως, να λειτουργήσει και στη βάση μίας οικουμενικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με μια κοινή αποδεκτή ατζέντα. Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για σχήματα θνησιγενή. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ιδιαίτερα ανώριμο για τέτοιους συμβιβασμούς.
Συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με ανοχή κομμάτων
Δεύτερον, το σενάριο συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με την ανοχή των υπόλοιπων κομμάτων.
Σε αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι να σχηματιστεί από την πρώτη Κυριακή των εκλογών, δηλαδή να μην χρειαστούν επαναληπτικές.
ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρει κοινό βηματισμό για το θέμα των υποκλοπών.
Η υπόθεση, όντας ένα θεσμικό ζήτημα που υπερβαίνει οικονομικά προγράμματα και πολιτικές ένωσε τα δύο κόμματα και αυτό αποτελεί ένα πρόπλασμα για μία ειλικρινή κυβερνητική πορεία με εκατέρωθεν συμβιβασμούς. Στις πρώτες εκλογές, θα εκλεγούν ακόμα και κόμματα από την δεξιά που θα στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Ωστόσο και αυτό το σχήμα θα έχει σύντομη ημερομηνία λήξης.
Σοβαρό πολιτικό ρίσκο στην Ελλάδα λόγω πολιτικής αστάθειας αλλά και λόγω χρέους
Γι’ αυτό, οι περισσότεροι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές βλέπουν σοβαρό πολιτικό ρίσκο στην Ελλάδα.
Δεν είναι μόνο το θέμα της πολιτικής σταθερότητας. Είναι ότι με το καιρό θα αναδυθούν τα θέματα χρέους για την Ελλάδα όπως άλλωστε φαίνεται από την επιβάρυνση των ελληνικών ομολόγων.
Η χώρας μας έχει πάρει το δεύτερο μεγαλύτερο πακέτο στήριξης παγκοσμίως στην οικονομική κρίση που έφερε ο κορωνοιός.
Γαλαντομία κυβέρνηση και στην υγειονομική και τη ενεργειακή κρίση
Επίσης, όπως φαίνεται και από το πίνακα έχει πάρει το μεγαλύτερο πακέτο ως ποσοστό του ΑΕΠ για να στηρίξει την ενεργειακή κρίση. Διατηρεί ένα μεγάλο ποσοστό πληθωρισμού και ανάπτυξη για το 2022 με αβεβαιότητα για το 2023. Και κάποια στιγμή, δεν θα κρύβεται πίσω από τη ρήτρα διαφυγής. Τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πρέπει να τηρηθούν.
Εποχή Μητσοτάκη τέλος σε κάθε σενάριο
Σε κάθε περίπτωση, χωρίς να θέλουμε να γινόμαστε φορτικοί, η εποχή Μητσοτάκη κλείνει με τις επόμενες εκλογές.
Από την στιγμή που δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την απόλυτη εξουσία ή την πρωθυπουργία, θα ξεκινήσει σιγά σιγά η συζήτηση για την επόμενη μέρα στη ΝΔ. Και μία δεύτερη πρόβλεψη:
Οι καταστάσεις συγκυβέρνησης και το αποτυχημένο «πείραμα Draghi» στην Ελλάδα, θα φέρει αύξηση του ποσοστού κομμάτων στην Δεξιά, όπως έγινε και με την Ιταλία.
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
