Πως θα γίνει η έξοδο από την Καραντίνα και ο οικονομικός γρίφος – Η ΕΕ οδεύει στην διάλυσή της;
1 min read
Η «στρατηγική εξόδου» χαράσσεται ήδη σε κλειστές συσκέψεις του Πρωθυπουργού και της στενής ομάδας συνεργατών του. Την εντολή έχει δώσει στα στελέχη του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ζητώντας, σύμφωνα με πληροφορίες, «πολλαπλές εναλλακτικές προτάσεις» προκειμένου να υπάρχει ευελιξία για συνδυασμό παρεμβάσεων σε οποιοδήποτε σενάριο προκύψει – μικρής ή μεγαλύτερης επιδείνωσης της κατάστασης – μετά το τέλος του Απριλίου.
Όμως ο δρόμος της ανάκαμψης «κρύβει νάρκες», όπως σχολιάζουν αρμόδιες πηγές, μιλώντας για πολυπαραγοντικό γρίφο, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και κινδύνους για κάθε χώρα και ιδιαίτερα για την οικονομία γιατί οι “βόρειοι” δεν φαίνεται να θέλουν να χρηματοδοτήσουν τίποτα άλλο παρά μόνο την οικονομία τους.
Αυτό σημαίνει ότι ο (σίγουρα μεταβατικός) Μάιος θα περιλαμβάνει ένα… πολυεπίπεδο «κομμάτιασμα»: γεωγραφικό, με νέες καραντίνες ενόσω άλλες περιοχές θα «απελευθερώνονται», αλλά και επαγγελματικό, με κλάδους που θα ανοίγουν υπό προϋποθέσεις ενόσω άλλοι θα παραμένουν κλειστοί ή θα υπολειτουργούν.
Για την κυβέρνηση δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο απόσυρσης των περιορισμών με βάση τη χρονική σειρά που εφαρμόστηκαν, αντιθέτως σχεδιάζονται καινούργια πρωτόκολλα.
Κυρίαρχη σκέψη είναι ότι ανά εβδομάδα θα γίνεται αξιολόγηση κάθε απόφασης χωριστά, που σημαίνει ότι ο… διακόπτης «άρση – επιβολή» θα πατιέται ανά πάσα στιγμή.
Κατά τις ίδιες πηγές, διαμορφώνονται – με τα σημερινά δεδομένα – ημερομηνίες ορόσημο για τις επόμενες κινήσεις. Φυσικά ουδείς μιλάει για επάνοδο στις 28 Απριλίου, δηλαδή ένα 24ωρο μετά την εκπνοή των περιορισμών μετακίνησης.
Για εκείνες τις ημέρες έχει προγραμματιστεί σε βάθος αξιολόγηση της κατάστασης, με πιθανότερο σενάριο την παράταση απαγορεύσεων στις πρώτες μέρες του Μαΐου. Με βάση αναφορές πανεπιστημιακών που επεξεργάζονται συγκεκριμένα μοντέλα εξέλιξης της νόσου φαίνεται πως οι συζητήσεις για κλιμακωτή άρση απαγορεύσεων θα μπορούσαν να «οριοθετηθούν» χρονικά στο διάστημα 4-17 Μαΐου.
Το μόνο σίγουρο για την κυβέρνηση είναι ότι δεν προβλέπεται πισωγύρισμα εντός Απριλίου ενώ εξίσου σημαντικό με το «πότε» – αν όχι πιο κρίσιμο – είναι το «πως» η χαλάρωση θα επέλθει με ασφάλεια για τη δημόσια υγεία.
Ποιος θα πληρώσει την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης ή αλλιώς πάμε για διάλυση της ΕΕ;
Λίγη συζήτηση έχει γίνει για τον τρόπο χρηματοδότησης του πακέτου συμβιβασμού που ανακοινώθηκε την Πέμπτη.Μέτρα αναθέρμανσης της οικονομίας ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ έχουν εγκρίνει οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ, με στόχο την άμβλυνση του πλήγματος που δέχτηκαν οι ευρωπαϊκές οικονομίες από την πανδημία ου κοροναϊού. Ωστόσο, εκτός συζήτησης παραμένει το πώς θα αποπληρωθούν τα πακέτα στήριξης για την ανάκαμψη της περιοχής.
Εννέα από τις χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ, μεταξύ των οποίων και οι Ιταλία και Γαλλία, έχουν αιτηθεί η ΕΕ να εκδώσει “κορονο-ομόλογο” προκειμένου να συγκεντρώσει μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, η οποία θα βοηθήσει όλα τα κράτη μέλη να διορθώσουν τις καταστροφές που αφήνει πίσω της η πανδημία.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, με την υποστήριξη των ηγετών της Αυστρίας και της Ολλανδίας, έχει αρνηθεί αυτό το ενδεχόμενο.
Αναλυτές της Berenberg Bank δήλωσαν ότι η αντίδραση της ΕΕ στην παρούσα κρίση θα παίξει κρίσιμο ρόλο για το μέλλον της. Οι κίνδυνοι, τόνισαν, είναι υψηλότεροι σε σχέση με την κρίση χρέους της ευρωζώνης κατά το 2011 και 2012.
“Η αίσθηση απουσίας αλληλεγγύης στη χειρότερη κρίση εν καιρώ ειρήνης που έχουμε ζήσει, θα μπορούσε να δυναμιτίσει την μακροπρόθεσμη συνοχή της ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ”, σημείωσαν μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας.
Φόβοι για ύφεση άνευ προηγουμένου
Τα κορυφαία ερευνητικά οικονομικά ινστιτούτα της Γερμανίας ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα, ότι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 4,2% την τρέχουσα χρονιά. Αναμένουν μάλιστα συρρίκνωση της τάξης του 9,8% για το τρέχον τρίμηνο σε σύγκριση με τους προηγούμενες τρεις μήνες, πράγμα που θα αποτελούσε τη μεγαλύτερη ύφεση από τη στιγμή που ξεκίνησαν να τηρούνται σχετικά στοιχεία το 700 και δύο φορές μεγαλύτερη από εκείνη που σημειώθηκε στο χειρότερο τρίμηνο της οικονομικής κρίσης.
