Ποιος θα γινόταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα αν κέρδιζε τον πόλεμο η Γερμανία;
1 min read
Με αφορμή το άρθρο του γιού του «σκύλου των Ες-Ες» Μητσοτάκη, στη φυλλάδα των Ιών, για τη δίκη της Χρυσής Αυγής και τους χαρακτηρισμούς «ναζιστικό μόρφωμα», «δηλητήριο του φασισμού», «παράσιτο των νοσταλγών του Χίτλερ», κ.τ.λ., θα θέσουμε ένα υποθετικό ερώτημα: αν νικούσε στον πόλεμο ο Χίτλερ, ποιος θα γινόταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα;
Τρεις θα ήταν οι βασικοί υποψήφιοι!
Πρώτος, ο Γεώργιος Ράλλης – πρώην βουλευτής, υπουργός, αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός της χώρας μέχρι το 1981. Του οποίου ο πατέρας, ήταν ο τρίτος κατοχικός πρωθυπουργός. Ο δε Γεώργιος Ράλλης, ήταν συνήγορος υπερασπίσεώς του, στο δικαστήριο δοσιλόγων όπου παραπέμφθηκε, ενώ μετά τον θάνατό του έγραψε το βιβλίο «Ο Ιωάννης Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου», για να υπερασπιστεί τη μνήμη του πατέρα του…
Δεύτερος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο επονομαζόμενος «Εθνάρχης». Ο οποίος, σύμφωνα με τον Μαξ Μέρτεν, ήταν συνεργάτης του κατά την διάρκεια της κατοχής. Ας πούμε και λίγα λόγια περί του Μαξ Μέρτεν, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι.
Ο Μαξ Μέρτεν, ανώτατος αξιωματικός της Βέρμαχτ, ήρθε στην κατεχόμενη Ελλάδα τον Απρίλιο του 1942 και ανέλαβε διοικητής της γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης Μακεδονίας. Κατηγορήθηκε ως υπεύθυνος για την εκτέλεση 600 Ελλήνων και την μεταφορά 50.000 Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και συνελήφθη τυχαία στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1957, όταν ήρθε ως επισκέπτης στην χώρα μας.
Τον Ιανουάριο του 1959, η κυβέρνηση Καραμανλή πέρασε νομοσχέδιο «Περί τροποποιήσεως της νομοθεσίας για τα εγκλήματα Πολέμου», σύμφωνα με το οποίο οριζόταν ότι «αναστέλλεται αυτοδικαίως και χωρίς να απαιτείται απόφασις τις δικαστηρίου, πάσα δίωξις Γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματιών πολέμου, καθώς και η εκτέλεσις πάσης ποινής ή το υπόλοιπον ταύτης».
Μετά το σάλο, ότι επρόκειτο για «φωτογραφική» διάταξη προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος ο Μέρτεν, η κυβέρνηση δήλωσε πως στην περίπτωση Μέρτεν θα γινόταν εξαίρεση και θα έμενε στη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων.
Η δίκη του Μαξ Μέρτεν ξεκίνησε στις 11 Φεβρουαρίου του 1959 στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκλημάτων Πολέμου στην Αθήνα και απαντώντας ο Μέρτεν σε ερώτηση των δημοσιογράφων γιατί ήλθε στην Ελλάδα αφού γνώριζε ότι εις βάρος του εκκρεμούσε ένταλμα συλλήψεως από το 1946, απήντησε ότι είχε στην κατοχή του έγγραφο από το οποίο προέκυπτε ότι το 1947 έλαβε διαβεβαίωση της ελληνικής στρατιωτικής αποστολής στο Βερολίνο, ότι ουδεμία κατηγορία είχε διατυπωθεί εις βάρος του στην Ελλάδα.
Η απόφαση ελήφθη στις 5 Μαρτίου του 1959, και στον Μέρτεν επιβλήθηκε ποινή 25 χρόνων κάθειρξης.
Ωστόσο, το φθινόπωρο του 1959 η κυβέρνηση Καραμανλή πέρασε από τη βουλή «φωτογραφική» τροποποίηση του προηγούμενου σχετικού νόμου, επιτρέποντας την αποφυλάκιση των εγκληματιών πολέμου που είχαν ήδη καταδικαστεί και κρατούνταν ήδη σε ελληνικές φυλακές. Για τον Μέρτεν, μιας και δεν υπήρχε άλλος καταδικασμένος!
Εν τέλει, στις 5 Νοεμβρίου του 1959 ο Μέρτεν αποφυλακίστηκε και απελάθηκε από την Ελλάδα!
Αλλά ο Μέρτεν, παρά τις σκανδαλώδεις παρεμβάσεις υπέρ του, θεώρησε υπεύθυνο της ταλαιπωρίας του τον Καραμανλή κι όταν επέστρεψε στην Γερμανία έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Der Spiegel, στην οποία κατονόμαζε τον Καραμανλή, τον υπουργό Εσωτερικών Μακρή, τη σύζυγό του Δοξούλα – η οποία ήταν γραμματέας του Μέρτεν- και τον υφυπουργό Άμυνας, Γεώργιο Θεμελή.
Εξ’ όλων αυτών, οι Θεμελής και Μακρής υπέβαλαν μήνυση κατά του Μέρτεν, όχι στα γερμανικά δικαστήρια, αλλά στα… ελληνικά, στα οποία ούτως ή άλλως δεν μπορούσε να εμφανιστεί ο Μέρτεν καθώς είχε απελαθεί από την Ελλάδα. Ο «Εθνάρχης» έκανε την πάπια!
Επιπλέον, το όνομα του Καραμανλή ως συνεργάτη των Γερμανών, υπήρχε –σύμφωνα με την CIA- και στη δικογραφία κατά του Άντολφ Άιχμαν, μαζί με άλλα ονόματα Ελλήνων συνεργατών. Στο έγγραφο της CIA αναφέρεται ότι υπάλληλος του ελληνικού Υπουργείο Εξωτερικών με καταγωγή από το Ισραήλ παρακολούθησε τη δίκη και έλαβε γνώση «ιδίοις όμμασι», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο, των ονομάτων. Στη συνέχεια ειδοποίησε αρμοδίως την τότε ελληνική κυβέρνηση. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, σύμφωνα πάντα με το έγγραφο της CIA, η ελληνική κυβέρνηση μέσω της πρεσβείας στο Ισραήλ προέβη σε επίμονα διαβήματα ώστε να μη δημοσιοποιηθεί με κανέναν τρόπο ο επίμαχος πίνακας και αποκαλυφθεί το όνομα του Καραμανλή. Πράγματι, αναφέρει το έγγραφο της CIA, ο εισαγγελέας της δίκης, Χάουσνερ, δεν χρησιμοποίησε τα στοιχεία του πίνακα στη δίκη, προφανώς κατόπιν ανταλλαγμάτων που έδωσε ο «Εθνάρχης» σε Εβραίους και Αμερικανούς!
Τρίτος υποψήφιος πρωθυπουργός του Χίτλερ, θα ήταν ο Μητσοτάκης. Πιθανότατα με την υποστήριξη των Ες-Ες, καθώς μ’ αυτούς είχε «νταραβέρια», όπως φαίνεται στη γνωστή φωτογραφία.
Ίσως δε, κάποια στιγμή να τον διαδεχόταν στην πρωθυπουργία ο γιος του, ο Κούλης! Ο οποίος και γερμανόφιλος –μέχρι αηδίας!- είναι και τα γερμανικά γνωρίζει απταίστως!
Αλλά, η ιστορία έπαιξε άλλα παιχνίδια και όλοι οι προαναφερόμενοι έγιναν πρωθυπουργοί στην υπηρεσία άλλων αφεντάδων…
