New York Times Σφοδρή επίθεση Κατα Μαρινάκη Και Αλαφούζο!
1 min read
Λίγες ώρες πριν από το ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, φαίνεται ότι τα αγωνιστικά προβλήματα δεν θα είναι τα μόνα που θα απασχολήσουν τους ιδιοκτήτες των δύο ΠΑΕ. Αντίθετα, έπειτα από το άρθρο των New York Times, φαίνεται ότι το αγωνιστικό μέρος του ντέρμπι περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Αυτό, διότι η κορυφαία αμερικανική εφημερίδα, στην ηλεκτρονική της έκδοση, αποφασίζει να εξαπολύσει μία σφοδρή επίθεση κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη και Γιάννη Αλαφούζου, των δύο εφοπλιστών – κάναλαρχών και ιδιοκτητών ομάδων, που μπορεί να αποτελεί προπομπό για εξαιρετικά δυσάρεστες εξελίξεις. Όσοι γνωρίζουν άλλωστε πως λειτουργεί το αμερικανικό βαθύ κράτος, μπορούν να καταλάβουν ότι ο χαρακτηρισμός ολιγάρχες και η αναφορά σε business με τη Ρωσία στο ίδιο άρθρο, μόνο καλές εξελίξεις δεν προοιωνίζει. Αντίθετα, αποτελεί μία κλασική μέθοδο στοχοποίησης που συνήθως καταλήγει σε οδυνηρές εξελίξεις για τους «στόχους».
Οι επίμαχες αναφορές για Μαρινάκη – Αλαφούζο
Ο συντάκτης του άρθρου των New York Times, Rory Smith, περνάει στην επίθεση με το «καλημέρα», Καθώς το άρθρο που ξεκινάει ως εξής:
Ο Ολυμπιακός το ονόμασε αγώνα για την ειρήνη. Στις 9 Απριλίου πέρυσι, λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο ελληνικός σύλλογος διοργάνωσε φιλικό με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που είχε παίξει η Σαχτάρ από τότε που είχε φύγει από τον πόλεμο στην πατρίδα της.
Πριν από το παιχνίδι, καθένας από τους παίκτες της Σαχτάρ εμφανίστηκε με τη σημαία της Ουκρανίας – κίτρινη, μπλε – στους ώμους τους. Οι φανέλες των δύο ομάδων ήταν στολισμένες με το σύνθημα: «Σταματήστε τον πόλεμο». Όλα τα έσοδα από την πώληση εισιτηρίων για τον αγώνα, που είχε διεξαχθεί στο γήπεδο Καραϊσκάκης του Ολυμπιακού στον Πειραιά, θα διατεθούν για την υποστήριξη των προσφύγων από τις μάχες. «Χρησιμοποιούμε το ποδόσφαιρο ως εργαλείο για την ειρήνη», δήλωσε ο Κρίστιαν Καρεμπέ, τότε αθλητικός διευθυντής του ελληνικού συλλόγου.
Τέσσερις ημέρες νωρίτερα, το Αλκίνοος, ένα δεξαμενόπλοιο αργού πετρελαίου που έπλεε υπό τη σημαία της Λιβερίας, έφτασε στο Ρότερνταμ από το ρωσικό λιμάνι Primorsk, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Έρευνας για την Ενέργεια και τον Καθαρό Αέρα και αναλύθηκαν από την Investigate Europe και τους Reporters United. Έργο ελληνικής ερευνητικής δημοσιογραφίας.
Το πόσο ρωσικό πετρέλαιο μετέφερε το πλοίο δεν είναι γνωστό, μόνο ότι η χωρητικότητα του πλοίου είναι 109.900 τόνοι καθαρού βάρους και ότι λειτουργεί από την Capital Ship Management. Το ίδιο και το «Αριστείδης», ένα δεξαμενόπλοιο πετρελαίου και χημικών που έφτασε στο Teesport, στη βόρεια Αγγλία, λίγες μέρες αργότερα. Και αυτό το πλοίο είχε έρθει από το Primorsk.
Η Capital Ship Management ανήκει στον Έλληνα μεγιστάνα ονόματι Ευάγγελο Μαρινάκη. Αν και έκτοτε έχει διαφοροποιήσει τις συμμετοχές του σε μέσα ενημέρωσης και λιανικής, ο Μαρινάκης βασίζει την περιουσία του στη ναυτιλία. Εκεί έβγαζε τα λεφτά του. Στο ποδόσφαιρο, όμως, βρήκε τη φήμη. Ο Μαρινάκης είναι ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον Ολυμπιακό πρωταθλητή Ελλάδας.
Ο Μαρινάκης δεν έχει παραβιάσει κανένα νόμο, ούτε αψήφησε οποιεσδήποτε κυρώσεις, διευκολύνοντας τη ροή ρωσικού πετρελαίου σε όλο τον κόσμο. Η μόνη παράβαση εδώ, δεδομένης της υποστήριξης του Ολυμπιακού στη Σαχτάρ, ήταν ότι οι ιδιωτικές και δημόσιες θέσεις του δεν ταίριαζαν.
Δεν είναι μόνος σε αυτό. Ο Γιάννης Αλαφούζος, όπως και ο Μαρινάκης, έχει ένα τρομερό χαρτοφυλάκιο συμφερόντων. Είναι ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού δικτύου ΣΚΑΪ, καθώς και της Καθημερινής, της κορυφαίας εφημερίδας στην Ελλάδα. Και οι δύο έχουν ασκήσει σφοδρή κριτική για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ανάλογη στάση έχει κρατήσει και στις (σχετικά λίγες) δημόσιες δηλώσεις του για το θέμα ο Αλαφούζος.
Στη ρίζα της περιουσίας του, ωστόσο, βρίσκεται η Kyklades Maritime, μια ναυτιλιακή εταιρεία με στόλο 22 δεξαμενόπλοιων που συνέχισε να μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο το έτος από την έναρξη του πολέμου. Η Investigate Europe υπολόγισε ότι τα συγκεκριμένα πλοία έχουν «πραγματοποιήσει 26 αποστολές αργού πετρελαίου ή πετρελαίου από τη Ρωσία διεθνώς» μεταξύ της έναρξης της εισβολής και της 5ης Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους.
Αναμένουμε πλέον να δούμε εάν πρόκειται για μία ευκαιριακή αναφορά των αμερικανών σε Μαρινάκη – Αλαφούζο, η εάν πρόκειται για τον προπομπό μίας ευρύτερης επίθεσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
