H μάνα του Κατσίφα ξεσπά: «Αν ήθελε να αυτοκτονήσει θα έπαιρνε καμιά δεκαριά από δαύτους μαζί του…»
1 min read
- Τρία χρόνια μετά τη μαύρη 28η Οκτωβρίου του 2018 η χαροκαμένη κυρία Βασιλική λέει με πόνο: «Εφαγαν το λιοντάρι μου για τη σημαία»
«Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του γιου μας, έχω πόνο και οργή! Κάθε μέρα πηγαίνω στο μνήμα του και κάθομαι και μιλάω μαζί του. Με “τραβάει” να πάω κοντά του. Ομως, εγώ θα ζήσω μέχρι την πλήρη δικαίωσή του. Αν ο γιος μου ήθελε να αυτοκτονήσει όπως διαρρέουν, να ξέρετε πως πρώτα θα έπαιρνε καμιά δεκαριά από δαύτους μαζί του και μετά θα αυτοκτονούσε. Ο γιος μου ήταν λιοντάρι και πατριώτης».
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
- Πηγή newsbreak
Πόνος, πίκρα, οργή και ένα μεγάλο «γιατί» είναι οι καθημερινές σκέψεις και τα συναισθήματα της χαροκαμένης μάνας Βασιλικής Κατσίφα, η οποία είδε τον γιο της να πέφτει νεκρός από τα πυρά των Αλβανών αστυνομικών. Τρία ολόκληρα χρόνια σιγολιώνει στο χωριό Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου μετά τον θάνατο του γιου της Κωνσταντίνου.
«Θέλω δικαίωση για το παιδί μου»
Σήμερα, η «Espresso» συνομίλησε με τη γυναίκα της οποίας μοναδικός στόχος ζωής πλέον είναι η δικαίωση του γιου της. Ηταν 28 Οκτωβρίου 2018 και όπως σε κάθε εθνική επέτειο ο νεαρός Κωνσταντίνος από την προηγούμενη ημέρα είχε ήδη ετοιμάσει τις ελληνικές σημαίες που θα στόλιζαν το χωριό του.
«Ο γιος μου ήταν περήφανος για την καταγωγή του, για τους Ελληνες ήρωες που είχαν δώσει μάχες στα βουνά της Βορείου Ηπείρου. Πάντα σημαιοστόλιζε το χωριό μας και τον λάτρευαν όλοι, πλην μερικών εξαιρέσεων» λέει η Βασιλική Κατσίφα, ανασύροντας μνήμες από εκείνη τη μαύρη ημέρα που οι σφαίρες έριξαν τον γιο της στο χώμα όπου είχαν πέσει και οι ήρωες του 1940.
Ο Κωνσταντίνος, αφού κατηφόρισε με τις σημαίες ανά χείρας για να τις τοποθετήσει στο μνημείο των ηρώων σε κεντρικό σημείο του χωριού, είχε μια έντονη λογομαχία με έναν συμπατριώτη του, που, σύμφωνα με μαρτυρίες, του έβγαλε όπλο. Εκείνος με γοργό βήμα πηγαίνει προς το σπίτι και παίρνει ένα όπλο που είχε κρυμμένο. Στο χωριό ήδη έχουν φτάσει ειδικές δυνάμεις των αλβανικών αστυνομικών Αρχών. Οι Αλβανοί αστυνομικοί τον καταδιώκουν μέσα στο χωριό για να τον συλλάβουν.
Ο ίδιος δεν παραδίδεται και μερικές εκατοντάδες μέτρα από το σπίτι του, στις παρυφές του βουνού, πέφτει νεκρός. Τρία χρόνια μετά, και το πόρισμα για να διαπιστωθεί τι συνέβη εκείνη την τραγική ημέρα δεν έχει εκδοθεί από τις αλβανικές Αρχές. Ωστόσο, σύμφωνα με αυτές, ο 35χρονος Κατσίφας πρώτος άνοιξε πυρ, πυροβολώντας με καλάσνικοφ κατά αστυνομικών, καταδιώχθηκε από την αλβανική αστυνομία και μετά τον εντοπισμό του και την άρνησή του να παραδοθεί σκοτώθηκε κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών.
«Ο λεβέντης μου ήταν ένας πατριώτης που είχε μέσα του την Ελλάδα. Το μόνο “κακό” που έκανε είναι ότι πήγε να σηκώσει τη σημαία. Και γι’ αυτό τον φάγανε» λέει με πόνο, αλλά και περηφάνια στην «Espresso» η Βασιλική Κατσίφα. Τη ρωτάμε αν τρία χρόνια μετά έχει κατασταλάξει μέσα της για το τι συνέβη εκείνη τη μοιραία ημέρα που ο γιος της έπεσε νεκρός. «Το παιδί μου θέλησε να σηκώσει τη σημαία και να τιμήσει τους Eλληνες ήρωες. Eνας “γνωστός”, όταν πήγε να τοποθετήσει τη σημαία, του έβγαλε το πιστόλι και τον απείλησε. Από εκεί ξεκίνησαν όλα» λέει, συμπληρώνοντας πως το χωριό τους και οι λιγοστοί κάτοικοι των Βουλιαράτων είναι περήφανοι για τον ήρωα γιo της.
«Μας φωτογράφιζαν με drone»
«Oσοι είναι γνήσιοι Eλληνες στην ψυχή μάς συμπαραστέκονται. Είναι όμως και πέντε έξι προδότες του χωριού που δεν μας χωνεύουν. Πριν από λίγες ημέρες έστειλαν οι αλβανικές Aρχές drone για να φωτογραφίσουν τις ελληνικές σημαίες που έχουμε βάλει στο σπίτι μας. Η μία απεικονίζει το παιδί μου και η άλλη είναι ελληνική. Δυστυχώς, εδώ έχουμε δικτατορία» λέει κλαίγοντας η χαροκαμένη μάνα, η οποία στέλνει την αγάπη της και την ευγνωμοσύνη της σε όλο τον Ελληνισμό: «Ολος ο Ελληνισμός να έχει την ευχή μου. Ο Ελληνισμός μού δίνει δύναμη και κουράγιο εδώ και τρία χρόνια και στεκόμαστε στα πόδια μας. Αλλιώς θα είχαμε πεθάνει».
Η ίδια πηγαίνει κάθε μέρα στο νεκροταφείο. Αφήνει στον τάφο του ένα λουλούδι που έχει κόψει από τον κήπο του σπιτιού τους και για ώρες μονολογεί, λέγοντας τις σκέψεις της στο νεκρό παλικάρι της. «Κάθομαι και του λέω τις σκέψεις μου και συνέχεια τον ρωτάω με ένα μεγάλο “γιατί”. “Γιατί να σε πάρουν από κοντά μου, Κωνσταντίνε μου; Γιατί να σε φάνε οι προδότες; Είσαι ζωντανός, Κωνσταντίνε μου, λεβέντη μου” του λέω και τον αποχαιρετώ. Το μόνο που ζητάω είναι να μην ξεχαστούν η μνήμη του και το όνομά του. Ο Κωνσταντίνος είναι ένας ήρωας που έπεσε για τη σημαία» τονίζει και η φωνή της από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής σπάει.
Οσο για το τελευταίο «σενάριο» από πηγές των αλβανικών Αρχών που είδε το φως της δημοσιότητας και αναφέρει ότι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας αυτοκτόνησε, η χαροκαμένη μάνα λέει στην «Espresso»: «Οχι, βέβαια. Αν ήθελε ο γιος μου να αυτοκτονήσει, θα έτρωγε καμιά δεκαριά από δαύτους και μετά θα αυτοκτονούσε. Ο γιος μου δεν φοβήθηκε ποτέ τίποτα».
