Γιατί ο Τραμπ δίνει τη χαριστική βολή στην Παλαιστίνη
1 min readΣύμφωνα με τον Ισραηλινό πολιτικό και στρατιωτικό Μπέντζαμιν Μπεν Ελίεζερ «μόνο η Δεξιά μπορεί να φέρει ειρήνη στο Ισραήλ«. Σημείωνε το 2009 στον ισραηλινό τύπο, πως τις πιο σημαντικές ειρηνευτικές πρωτοβουλίες στο Ισραήλ τις ανέλαβαν δεξιές κυβερνήσεις. Ήταν ο Μέναχεμ Μπεγκίν που επέστρεψε το Σινά στην Αίγυπτο και η κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν που διέλυσε τους εβραϊκούς εποικισμούς στην Γάζα.
Για τον πρώην υπουργό του Εργατικού Κόμματος «ήταν αδιανόητο για έναν ηγέτη των Εργατικών να διαλύσει τους εποικισμούς στην Γάζα, διότι θα είχε το τέλος του Γιτζάκ Ράμπιν«. Αναφερόταν στον πρώην πρωθυπουργό των Εργατικών που υπέγραψε τις συμφωνίες του Όσλο. Δολοφονήθηκε το 1995 από έναν Εβραίο εξτρεμιστή. Ο Αριέλ Σαρόν δεν είχε το τέλος του Ράμπιν. Πλήρωσε όμως πολιτικό κόστος, καθώς η ειρηνευτική του πρωτοβουλία προκάλεσε την διάσπαση της ισραηλινής Δεξιάς.
Οι ακραίοι του δεξιού κόμματος Λίκουντ συντάχθηκαν με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, τον σημερινό πρωθυπουργό του Ισραήλ. Ο Νετανιάχου θεωρεί ιστορικό λάθος την αποχώρηση της κυβέρνησης Σαρόν από την Γάζα, διότι οδήγησε στην άνοδο της Χαμάς. Είναι κοινό μυστικό ότι ποτέ δεν θα τολμήσει να συγκρουστεί με τους Εβραίους εποίκους στα κατεχόμενα εδάφη, διότι αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του.
Η κυβέρνηση του αποτελείται από «γεράκια», όπως ο υπουργός Εξωτερικών Άβιγκντορ Λίμπερμαν. Ο Ρωσοεβραίος Λίμπερμαν είναι πολύ δημοφιλής στην κοινότητα των Εβραίων της πρώην ΕΣΣΔ. Οι Ρωσοεβραίοι αριθμούν ένα εκατομμύριο μέλη στο Ισραήλ. Σύμφωνα με την Ισραηλινή δημοσιογράφο Λίλι Γκαλίλι «είναι το 1 εκατομμύριο που άλλαξε την Μέση Ανατολή«, μιας και είναι ψηφοφόροι ακραίων, εθνικιστικών κομμάτων.
Ο Τραμπ ταπεινώνει τους Παλαιστινίους
Ο πρώην πρόεδρος Ομπάμα χαρακτήριζε την κυβέρνηση Νετανιάχου ως «εμπόδιο για την ειρήνη«. Για πρώτη φορά οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τέτοιον βαρύτατο χαρακτηρισμό για κυβέρνηση στο Ισραήλ. Ο Ομπάμα θεωρούσε πως ο Νετανιάχου δεν επιθυμούσε την λύση «των δύο εθνών, δύο κρατών» στο παλαιστινιακό ζήτημα. Γι’ αυτό υπονόμευε τις ειρηνευτικές του πρωτοβουλίες στην Μέση Ανατολή.
Η εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ άλλαξε τα δεδομένα, διότι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος συμπλέει απόλυτα με τον Νετανιάχου. Η στάση του είναι σκανδαλωδώς μεροληπτική υπέρ του Ισραήλ. Στην κυριολεξία επιλέγει να ταπεινώσει τους Παλαιστινίους. Ο Αμερικανός πρόεδρος μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις. Αναγνώρισε μονομερώς την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, περιφρονώντας το διεθνές δίκαιο και τις ευαισθησίες των Παλαιστινίων.
Αρνήθηκε να καταδικάσει την εμπλοκή του ισραηλινού στρατού στα αιματηρά επεισόδια της Δευτέρας. Ο Τραμπ υιοθέτησε τον βασικό ισχυρισμό της ισραηλινής κυβέρνησης ότι η ευθύνη για τα επεισόδια βαραίνει αποκλειστικά την Χαμάς. Για τον αποδεκτό από την Δύση πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς «οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον αξιόπιστος μεσολαβητής στην Μέση Ανατολή». Το διαπίστωσε πολύ αργά, ο Τραμπ είχε δείξει από νωρίς τις προθέσεις του.
Στα τέλη του 2017 η κυβέρνηση Τραμπ είχε αποχωρήσει από την UNESCO και έκλεισε τα
γραφεία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) στην Ουάσινγκτον. Για τον Αμερικανό πρόεδρο ο πολιτιστικός οργανισμός του ΟΗΕ «είναι προκατειλημμένος κατά του Ισραήλ«. Εμπόδιο για την ειρήνη είναι η διεθνώς αναγνωρισμένη Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και όχι οι παράνομοι εποικισμοί της ισραηλινής κυβέρνησης στα κατεχόμενα εδάφη.
Σύμβουλος ο γαμπρός
Σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου για την Μέση Ανατολή είναι ο Τζάρεντ Κούσνερ. Ο Τραμπ δεν επέλεξε έναν έμπειρο διπλωμάτη ή στρατιωτικό για αυτό το νευραλγικό πόστο. Προτίμησε τον εβραϊκής καταγωγής γαμπρό του, αν και δεν φημίζεται για τις ικανότητες του. Μετά την εμπλοκή του στο Russiagate έπεσε σε δυσμένεια. Ο Τζον Κέλι έπεισε τον Τραμπ να αποκλείσει τον Κούσνερ από κρίσιμες συσκέψεις του Λευκού Οίκου. Για τον προσωπάρχη του προέδρου είναι παντελώς «ακατάλληλος» για να έχει πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες.
Παρόλα αυτά εκπροσώπησε την αμερικανική κυβέρνηση στα εγκαίνια της πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, συνοδευόμενος από την σύζυγο του Ιβάνκα Τραμπ. Ο Τραμπ εξακολουθεί να έχει σύμβουλο τον Κούσνερ, έναν μεγαλοεπιχειρηματία του real estate, παντελώς άσχετο με την πραγματικότητα του αραβικού κόσμου. Η μοναδική σχέση που έχει ο Κούσνερ με την Μέση Ανατολή, είναι οι δεσμοί του με τις οργανώσεις των υπερεθνικιστών Εβραίων εποίκων.
Εκτός του Κέλι, ενστάσεις για τον ρόλο του Κούσνερ έχει και ο υπουργός Άμυνας Τζέιμς Μάτις. Ο σκληροτράχηλος αξιωματικός των πεζοναυτών γνωρίζει καλύτερα από όλους την πολυπλοκότητα της Μέσης Ανατολής. Ο Μάτις ήταν αυτός που έπεισε τον πρόεδρο Τραμπ να χτυπήσει «χειρουργικά» την Συρία, τον περασμένο Απρίλιο. Είχε διαφωνήσει και στο ζήτημα της Ιερουσαλήμ, χωρίς όμως να καταφέρει να επιβάλλει τις απόψεις του στον Λευκό Οίκο.
Η σιωπή των Αράβων
Πραγματικά εντυπωσιάζει η γενικευμένη σιωπή του αραβικού κόσμου για την παλαιστινιακή υπόθεση. Το Κουβέιτ ανέλαβε κάποιες διπλωματικές πρωτοβουλίες, ζητώντας «διεθνή προστασία» για τους Παλαιστινίους. Όμως η πλειοψηφία των αραβικών χωρών αρκέστηκε σε γενικόλογες δηλώσεις καταδίκης του Ισραήλ. Δεν είδαμε ογκώδεις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στον αραβικό κόσμο, ούτε στο Ιράν. Ο Ερντογάν προσπάθησε να καλύψει το κενό από την σιωπή των Αράβων, κλιμακώνοντας τις επιθέσεις του κατά του Ισραήλ. Η Τουρκία δεν έχει όμως την βαρύτητα στην παλαιστινιακή υπόθεση που έχει η Αίγυπτος ή η Ιορδανία.
Για την Σαουδική Αραβία εχθρός είναι πλέον το σιιτικό Ιράν, όχι το Ισραήλ. Ο Σαουδάραβας βασιλιάς, για πρώτη φορά στην ιστορία του Ριάντ, έδειξε πρόθυμος να αναγνωρίσει το Ισραήλ. Έχει εμπνευστεί ένα σχέδιο επίλυσης του Παλαιστινιακού τόσο ταπεινωτικό, που αν το υπογράψει Παλαιστίνιος πολιτικός θα κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία. Το Ιράν αποφεύγει να εμπλακεί στην παλαιστινιακή υπόθεση, καθώς έχει ως προτεραιότητα να διαδώσει την συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Σίγουρα υπολογίζει και την ετερόκλητη συμμαχία του Ισραήλ με την Σαουδική Αραβία, η οποία έχει τις ευλογίες των ΗΠΑ.
Η Ιορδανία είναι η δεύτερη αραβική χώρα που έχει υπογράψει ειρήνη με το Ισραήλ, μετά την Αίγυπτο. Το 1970 ο πατέρας του σημερινού Ιορδανού βασιλιά, είχε διαλύσει βίαια τις οργανώσεις των Παλαιστινίων φενταγίν το 1970 στα γεγονότα του «Μαύρου Σεπτέμβρη». Από τότε η Ιορδανία βλέπει τους Παλαιστίνιους με καχυποψία. Εξάλλου η κατάσταση είναι ήρεμη στην Δυτική Όχθη, η οποία συνορεύει με την Ιορδανία. Ο βασιλιάς Αμπντάλα βλέπει πως οι ταραχές έχουν περιοριστεί στην Γάζα, περιοχή που ελέγχει η ισλαμική Χαμάς.
Η Χαμάς προέρχεται από την αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα, την ιστορική οργάνωση του πολιτικού Ισλάμ του αραβικού κόσμου. Μετά την Αραβική Άνοιξη σχημάτισε την πρώτη κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε με βίαιο πραξικόπημα την κυβέρνηση της Αδελφότητας το καλοκαίρι του 2013. Τα πολυβόλα του αιγυπτιακού στρατού θέρισαν, στην κυριολεξία, τις ειρηνικές διαδηλώσεις των οπαδών της ισλαμικής οργάνωσης.
Το αδιέξοδο των Παλαιστινίων
Για τον αιγυπτιακό στρατό υπεύθυνοι για την σφαγή ήταν αποκλειστικά οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι διότι χρησιμοποιούσαν τους αμάχους ως «ανθρώπινες ασπίδες». Ότι ακριβώς ισχυρίστηκε και το Ισραήλ για τα γεγονότα της Δευτέρας. Εάν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ήταν ακόμα στην κυβέρνηση της Αιγύπτου, το Ισραήλ θα είχε κρατήσει άλλη στάση.
Θα απέφευγε την δυσανάλογη χρήση βίας, για να μην διακινδυνέψει την συμφωνία ειρήνης με την μεγαλύτερη χώρα του αραβικού κόσμου. Μετά το πραξικόπημα δεν έχει λόγους ανησυχίας. Γνωρίζει πως ο Αιγύπτιος δικτάτορας Σίσι καταδιώκει αναλέητα τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο και δεν συμπαθεί καθόλου την Χαμάς. Η Χαμάς έχει πραγματοποιήσει αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις εις βάρος Ισραηλινών αμάχων.
Τους τελευταίους όμως μήνες άρχισε να μεταβάλλει την στάση της. Είχε δηλώσει πρόθυμη να αναγνωρίσει το Ισραήλ στα «σύνορα του 1967», τροποποιώντας το καταστατικό της. Είχε ξεκινήσει ιστορικές διαπραγματεύσεις με την Φατάχ, οργάνωση με την οποία είχε συγκρουστεί το 2007. Όταν όμως ο Τραμπ ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2017 ότι θα μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, έδωσε την χαριστική βολή στις συνομιλίες.
Οι Παλαιστίνιοι είναι πλέον σε αδιέξοδο. Στρατιωτικά είναι πολύ υποδεέστεροι έναντι του Ισραήλ και ουσιαστικά εγκαταλελειμμένοι από τον αραβικό κόσμο. Δεν μπορούν να βασιστούν στον Ερντογάν. Η πλειοψηφία των αραβικών κυβερνήσεων έχει την χειρότερη γνώμη για τον Τούρκο πρόεδρο, δεν θα γίνει αποδεκτός ως μεσολαβητής. Ο Ντόναλντ Τραμπ πιστεύει πως ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του Ισραήλ. Υπονομεύει κάθε προοπτική για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, παραβλέποντας πως μακροπρόθεσμα υπονομεύει την σταθερότητα της Μέσης Ανατολής.
